Monday, November 12, 2007


ထိုုင္းႏိုင္ငံဧ။္ ပညာေရးဆိုင္ရာခရီးသြားလုပ္ငန္းကို ျမွင့္တင္ႏိုင္ေရးအတြက္ တကၠသိုလ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ႏိုင္ငံျခားသားမ်ား
ပါ၀င္သင္ၾကားႏိုင္ေသာ International Program မ်ားကို ထည့္သြင္းလာေနၾကပါသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးအမ်ားစု စိတ္၀င္စားေသာ Scholarships မ်ားကိုလည္း မက္လံုးတစ္ခုအျဖစ္ စီစဥ္ေပးထားၾကပါသည္။ ႏိုင္ငံျခားသားမ်ားမ်ား လာေရာက္ေက်ာင္းတက္ေလေလ၊ ထိုေက်ာင္းသားမ်ားဧ။္ အေတြးအေခၚ၊ ရႈျမင္စဥ္းစားသံုးသပ္ပံုတို႕ကို ထိုင္းဆရာမ်ားက စာရင္းမ်ား၊ စာတမ္းမ်ား ျပဳစုကာ ထိုင္းဘာသာျဖင့္သင္ၾကားေသာ ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ျပန္လည္သင္ၾကား ႏိႈင္းယွဥ္ေပးႏိုင္ေလ ျဖစ္ေလသည္။ ထိုအေတြးအေခၚဧ။္ ေက်းဇူးေၾကာင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္အခ်ိန္တိုအတြင္း လ်င္ျမန္စြာဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာကာ တိုင္းျပည္ဧ။္ ၅၃%ေသာ ျပည္တြင္း ထုတ္ကုန္ တန္ဖိုးသည္ ၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းမ်ားမွ ရရွိလာေလသည္။ထိုင္းႏိုင္ငံရွိတကၠသိုလ္မ်ားမွာ သူ႕နယ္ပယ္အတြက္သူသာ နာမည္ႀကီးၾကၿပီး နယ္ပယ္ေပါင္းစံုအတြက္ တကၠသိုလ္တစ္ခုတည္းကနာမည္ႀကီးတာမ်ိဳးမရွိပါ။

ထိုင္းႏိုင္ငံရွိ နာမည္အႀကီးဆံုး တကၠသိုလ္မ်ားမွာ

၁. Thammasat University for Political Science, Economics and Laws, http://www.tu.ac.th/
၂. Kassetsart University for Agricultural and Forestry, http://www.ku.ac.th/
၃. Mahidol University for all Medical fields, Industrial Ecology and Environment, http://www.mahidol.ac.th/
၄. Chularlongkorn University for All Science and Engineering fields, http://www.cu.ac.th/
၅. Ramkhangheng University for Political Science and Education, http://www.ru.ac.th/
၆. Assumption University for Business Administration, http://www.au.ac.th/
၇. National Institute of Development Administration for Development Studies, http://www.nida.ac.th/
၈. Ubon Rajathanee University for Greater Mekhon Subregion Development, http://www.ubu.ac.th/

တို႕ျဖစ္ပါသည္။ တကၠသိုလ္၀င္ခြင့္ အေသးစိတ္မ်ား၊ ၀င္ခြင့္ေလွ်ာက္လႊာမ်ားကို သက္ဆိုင္ရာ၀က္ဘ္ဆိုက္မ်ားတြင္ ၾကည့္ရႈ ရယူႏိုင္ပါသည္။ အျခားတကၠသိုလ္မ်ားမွာ ျမန္မာျပည္တြင္ ေရပန္းစားလွေသာ္လည္း တခ်ိဳ႕ထိုင္းလူမ်ိဳးမ်ားကိုယ္တုိင္ပင္ မၾကားဖူး ၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရပါသည္။ Webster University, www.webster.ac.th သည္ အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႕ သြားေရာက္ေနထိုင္ ပညာသင္လိုုသူမ်ား တဆင့္ခုန္ရာတကၠသိုလ္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ နာမည္ႀကီးၿပီး Asian Institute of Technology, www.ait.ac.th သည္ ပညာသင္ဆုအေပးမ်ားျခင္း၊ International Program ခ်ည့္ သက္သက္သာရွိျခင္းႏွင့္ အာရွႏိုင္ငံမ်ားအခ်င္းခ်င္း နည္းပညာဆိုင္ရာ သုေတသနႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈတို႕ဖလွယ္ရာအျဖစ္ နာမည္ႀကီးေလသည္။သို႕ရာတြင္ ထိုတကၠသိုလ္မ်ားတြင္ အျခားဘာသာရပ္မ်ား အတြက္လည္း International Program မ်ားရွိပါသည္။ ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းေသာအခ်က္မွာ ၂၀၀၄ခုႏွစ္တြင္ထုတ္ျပန္ေသာ အစိုးရပိုင္တကၠသိုလ္မ်ားဆိုင္ရာ ဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွဆယ္တန္းေအာင္သူကို ထိုင္းႏိုင္ငံမွအလယ္တန္းေအာင္သူႏွင့္သာ အရည္အခ်င္း တူသည္ဟု သတ္မွတ္ေပးထားၿပီး ရိုးရိုးဘြဲ႕အတြက္ တကၠသိုလ္တက္လိုသူသည္ GCE O' Level ေအာင္ၿပီးသူျဖစ္မွသာ လက္ခံပါသည္။ ထိုင္းသည္ အေျခခံပညာအတြက္ ၁၂တန္းရွိၿပီး အထက္တန္းကို ၂ႏွစ္တက္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္ဟု ဆုိေလသည္။ မဟာဘြဲ႕ တက္လိုသူသည္ အေျခခံပညာ ၁၂တန္းႏွင့္ ရိုးရိုးဘြဲ႕အတြက္ ၄ႏွစ္တက္ေရာက္သင္ၾကား ေအာင္ျမင္ထားသူျဖစ္ရမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ အနည္းဆံုးစာသင္ႏွစ္ ၁၆ႏွစ္ ရွိရမည္ျဖစ္ရာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဆယ္တန္းေအာင္ၿပီး တကၠသိုလ္ ၃ႏွစ္တက္လွ်င္ဘြဲ႕ရေသာေၾကာင့္ ၁၄ႏွစ္သာေက်ာင္းတက္ထားရာ မဟာဘြဲ႕အတြက္ ၀င္ခြင့္မမီႏိုင္ေတာ့ေပ။ ထိုအခါ GRE and GMAT စေသာ ေအာင္လက္မွတ္မ်ား၊ ဆိုင္ရာတကၠသိုလ္မ်ားဧ။္ ၀င္ခြင့္စာေမးပြဲမ်ား၊ လူေတြ႕စစ္ေဆးပြဲမ်ားကို ထပ္မံေျဖဆိုရ ေလသည္။ သို႕ေသာ္ Private University မ်ားတြင္ သီးျခားစည္းမ်ဥ္းမ်ား ရွိေလသည္။ အေသးစိတ္ သိလုိ ပါက www.moe.go.th တြင္ ၾကည့္ရႈ ေလ့လာႏိုင္ပါသည္။

ျမန္မာမိဘအမ်ားစု စိုးရိမ္ပူပန္ေနသကဲ့သို႕ ထိုင္းႏိုင္ငံသည္လံုျခံဳမွဳ မရွိေသာႏိုင္ငံ ဟုတ္မဟုတ္ကို ႏွစ္စဥ္ သန္းခ်ီေနေသာကမၻာလွည့္ခရီးသည္မ်ားက သက္ေသခံေနပါသည္။ ေက်ာင္းေဆာင္တိုင္းႏွင့္ တိုက္ခန္းမ်ားတြင္ အေဆာက္အဦတိုင္းတြင္ လံုျခံဳေရးအေစာင့္မ်ား ထူထပ္စြာခ်ထားၿပီး ရဲႏွင့္ လူအခ်ိဳးမွာ လူ၂၀၀လွ်င္ ရဲ တစ္ေယာက္ႏံႈး ျဖစ္ေလသည္။ မိန္းကေလးမ်ားကို လိုက္လံ ေႏွာင့္ယွက္ေသာ၊ ဇြတ္အတင္း ရည္းစားစာ လိုက္ေပး၊ ရည္းစားစကား လိုက္ေျပာေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ား လံုး၀ မရွိပါေခ်။ စိတ္ပူစရာ တစ္ခုေကာင္း သည္မွာ ႏြဲ႕ေနေသာ ေယာက္်ားေလးမ်ား ထိုင္းတြင္ေက်ာင္းတက္ပါက အေျခာက္ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသည္။ ၃၀% ေသာ ထိုင္းေယာက္်ား ေလးမ်ားမွာ ႏြဲ႕ေနေသာ Girlish boy မ်ားျဖစ္ၾကၿပီး က်န္ ၃၀%မွာGay မ်ားျဖစ္ၾက ကာ ၂၀%ေသာ ထိုင္းေယာက်္ား စစ္စစ္မ်ားသည္ ညစဥ္ မေကာင္းေသာ ေနရာမ်ား၊ ကလပ္မ်ားသို႕ ပံုမွန္ သြားသည္ဟု social research တက္ေနသူ အခန္းေဖာ္ ထုိင္းမ ကိုယ္တိုင္ ေျပာျပေလသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ထိုင္းမမ်ားသည္ မိန္းကေလးမ်ားကို ဂရုစိုက္ ခ်စ္တတ္ ေသာ ျမန္မာေယာက်္ားကို ေတာ္ေတာ္ သေဘာက် ၾကေလသည္။ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ တရား၀င္ေရာ၊ တရားမ၀င္ပါ ေရာက္ရွိေနထိုင္ေသာ ျမန္မာဦးေရ ငါးသန္းခန္႕ရွိသည္ဟုခန္႔မွန္းထားၾကပါသည္။

ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ပညာသင္စားရိတ္သည္ တကယ္ ပညာတတ္သည့္ အတိုင္းအတာ၊ သင္ၾကားေရးႏွင့္ သင္ယူေရး ဆိုင္ရာ အေထာက္အကူျပဳ ကိရိယာမ်ား၊ စာၾကည့္တိုက္မ်ားႏွင့္ လိုအပ္ေသာ စာအုပ္စာတမ္း မ်ား ရရွိႏိုင္မႈ အတိုင္းအတာမ်ားႏွင့္ ႏိႈင္းယွဥ္လွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ သက္သာသည္ ဟုပင္ ဆိုႏိုုင္ေလသည္။ ေနထိုင္မႈ စားရိတ္သည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံထက္ အပံုႀကီး သက္သာေလသည္။ အင္တာနက္ကို ေက်ာင္းစာ ၾကည့္ တိုက္တိုင္းတြင္ ေက်ာင္းသားတိုင္း လြတ္လပ္စြာ သံုးစြဲႏိုင္ရံု သာမက ကိုယ့္အခန္းတြင္ တပ္ဆင္လို လွ်င္လည္း လြတ္လပ္စြာ တပ္ဆင္ႏိုင္ၿပီး ေလွ်ာက္လႊာတင္ၿပီး ၄ရက္အတြင္း အဆင္သင့္ သံုးႏိုင္ေလသည္။ တပ္ဆင္ခ ဘတ္ ၁၀၇၀ႏွင့္ လစဥ္ေၾကး ဘတ္၅၉၀ က်သင့္ေလသည္။ ေနထိုင္မႈ စားရိတ္မွာ သာမန္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးအတြက္ (ဟိုတယ္တြင္ သူေဌးသံုး သံုးဖို႕ မဟုတ္ပါ)

၁. တစ္နပ္စာ ဘတ္၆၀ (ေက်ာင္းကင္တင္းမွာ စားလွ်င္ တနပ္စာ ၁၅ဘတ္မွ ၂၅ဘတ္သာ)
၂. ေက်ာင္း အေဆာင္လခ ၄ေယာက္ တစ္ခန္းဆိုလွ်င္ ၇၅၀ဘတ္ (်အေညိေမိ ိသမာငအသမပ ဆိုလွ်င္ဘတ္ ၂၅၀၀မွ ဘတ္၄၀၀၀ၾကား)
၃. ေရတစ္ယူနစ္ ၁၀ဘတ္ (သတ္မွတ္ရက္တြင္ ႀကိဳတင္ ေၾကညာၿပီးမွ ေရေလွာင္ကန္ သန္႕ရွင္းရန္ ေရပိုက္လိုင္း ခဏျဖတ္ ေတာက္ျခင္းမွ အပ မည္သည့္အခါမွ ေရမပ်က္ပါ)
၄. လွ်ပ္စစ္မီး တစ္ယူနစ္ ၃ဘတ္ (ထရန္စေဖာ္မာ ေပါက္ျခင္း၊ မိုးႀကိဳးပစ္ ခံရျခင္းတို႕ေၾကာင့္ နာရီ၀က္မွ ၃ နာရီၾကာ ခဏ ပ်က္ျခင္းမွွအပ မည္သည့္အခါမွ မီးမပ်က္ပါ)သာကုန္က်ေလသည္။

ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕အတြင္း သြားလာေရးအတြက္ ကားလမ္း၊ ရထားလမ္းႏွင့္ တူးေျမာင္းမ်ား အတြင္းႏွင့္ ေက်ာက္ဖယား ျမစ္တြင္း ေျပးဆြဲေသာ ျမစ္ေၾကာင္း လမ္းသြား ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ား သံုးမ်ိဳးရွိေလသည္။ ကားလမ္းအတြက္ Taxi အငွား ကားမ်ား၊ ရိုးရိုးဘတ္စ္ကား၊ အဲယားကြန္း ဘတ္စ္ကား၊ van ဟုေခၚေလ့ ရွိေသာ Hi-Aceကားမ်ား၊ ခရီးတိုေျပးေသာ Pick-upကားေလးမ်ားရွိၿပီး ေစ်းအသက္သာဆံုးမွာ ရိုးရိုး ဘတ္စ္ကားျဖစ္ကာ ခရီးစဥ္ တေၾကာကို ၈ဘတ္ျဖစ္ပါသည္။ အဲယားကြန္း ဘတ္စ္ကားမ်ားမွာ Hybrid bus and ordinary bus ႏွစ္မ်ိဳးျပန္ကြဲၿပီး ခရီးစဥ္ အလိုက္ အနည္းဆံုး Hybrid ကားအတြက္ ၁၂ဘတ္၊ ရိုးရိုးကား အတြက္ ၁၁ဘတ္ျဖစ္ကာ ခရီးစဥ္ အစအဆံုး အတြက္မူ ၂၂ဘတ္ေပးရေလသည္။ van ဟု ေခၚေလ့ရွိေသာ Hi-Ace ကားမ်ားမွာမူ ခရီးစဥ္ နီးေ၀းအလိုက္ (ဆူးေလ-အင္းစိန္ ခရီးေလာက္ကို) ၂၅ဘတ္မွ ၉၀ဘတ္ (ဆူးေလ -တိုက္ႀကီး ခရီးေလာက္ကို) ေပးရၿပီး ေခ်ာင္ေခ်ာင္ ေအးေဆး သက္သာစြာ စီးႏိုင္ေလသည္။ ခရီးတို ေျပးေသာ Pick-up ကားေလးမ်ားမွာ (သမိုင္း- ဆူးေလ ေလာက္ ခရီးကို) ၇ဘတ္သာ ေပးရေလသည္။Taxi မ်ားမွာ စစခ်င္း ၃၅ဘတ္ တက္ေနၿပီး တစ္ကီလိုမီတာ ခရီးတိုင္း ၂ဘတ္ ေပးရေလသည္။ ရထားလမ္း အတြက္ Sky Train or BTS ေခၚ မိုးပ်ံရထား၊ Subway or MRTေခၚ ေျမေအာက္ရထား၊ ရိုးရိုးၿမိဳ႕ပတ္ ရထား ဆိုၿပီး သံုးမ်ိဳးရွိပါသည္။ BTS သည္ တစ္ဘူတာ ၁၀ဘတ္ႏံႈး ေပးရၿပီး ခရီးစဥ္ စဆံုးစီးပါမူ ၄ဘူတာစာ အလကား စီးရေလသည္။ MRT ေခၚ ေျမေအာက္ ရထားသည္ တဘူတာလွ်င္ ၁၂ဘတ္ ေပးရေသာ္လည္း ခရီးစဥ္ ရွည္ေလ၊ ေစ်းသက္သာေလ ျဖစ္ကာ ၁၈ဘူတာလံုး ခရီးစဥ္ စဆံုး စီးနင္းလွ်င္ ၃၆ဘတ္ သာက်သည္။ http://www.reed.eduwww.reed.edu/ ေက်ာက္ဖယား ျမစ္တြင္း ေျပးဆြဲေသာ ေမာ္ေတာ္ဘုတ္မ်ားမွာ ေမာ္ေတာ္ အမ်ိဳးအစား အလိုက္ ေစ်းႏံႈး အသီးသီး ရွိေလသည္။ Pulic Motor Boat မ်ားမွာ ခရီးစဥ္အလိုက္ ေစ်းအနည္းဆံုး ၈ဘတ္မွ ေစ်းအမ်ားဆံုး ၁၈ဘတ္ သာ ေပးရေလသည္။ http://www.in-bangkok.com/ ရထားႏွင့္ ျမစ္ေၾကာင္း ခရီးမွာ ကမၷာ့ အဆိုးရြားဆံုးဟု နာမည္ႀကီးေသာ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕ဧ။္ ယာဥ္ေၾကာ ပိတ္ဆို႕မႈကို ေရွာင္ရန္ အေကာင္းဆံုးေသာ ခရီးစဥ္မ်ား ျဖစ္ေလသည္။

မည္သည့္ခရီးစဥ္ကို လိုက္ပါသည္ျဖစ္ေစ အလြန္အမင္း တိုးေ၀ွ႕ကာ ၾကပ္သိပ္ ညပ္ပိတ္ေနေအာင္ စီးရသည့္အခါ မည္သည့္ အခါမွ မရွိပါေခ်။ မတ္တပ္ရပ္စီးနင္းရေသာသူ အတန္ငယ္ လူမ်ားက ဘယ္သူမွ သည္လို ကားေပၚ ထပ္မတက္ ၾကေတာ့့သလို စပယ္ယာကလည္း အတင္းမေခၚ၊ ယာဥ္ေမာင္းကလည္း ေစာင့္မေခၚသည္မွာ အလြန္စိတ္ခ်မ္းသာစရာေကာင္းေသာ အက်င့္ပါေပ။ စပယ္ယာက အတင္းယာဥ္စီးခ ေတာင္းရန္ မလိုပါ။ အခ်ိဳ႕ဘတ္စ္ကားမ်ားတြင္ စပယ္ယာ မပါဘဲ ခရီးသည္မ်ားက ယာဥ္ေမာင္းထံကို စည္းကမ္းရွိစြာ အလိုအေလ်ာက္ သြားေရာက္ကာ ယာဥ္စီးခ ေပးၾကေလသည္။ ဘတ္စ္ကားလိုင္း အခ်ိဳ႕မွာ ည (၇)နာရီတြင္ သိမ္းၿပီး အခ်ိဳ႔မွာ ည ၁၁နာရီ ထိရွိကာ မိုးခ်ဳပ္ေသာေၾကာင့္ ၾကားကားေစ်းေတာင္းျခင္း မရွိရံုသာမက တရက္စာ စာရင္းပိတ္ၿပီးခ်ိန္တြင္ အလကား ေပးစီးပါေသးသည္။ ထိုင္းဥပေဒအရ ႏိုင္ငံျခားသားေက်ာင္းသားမ်ား အလုပ္လုပ္ခြင့္ မရွိေသာ္လည္း ႏိုင္ငံျခားသားအလုပ္သမားမ်ား ေက်ာင္းတက္ခြင့္ရွိေသာေၾကာင့္ အလုပ္ရၿပီးမွ ေက်ာင္းတက္မွသာ အလုပ္တဖက္ ေက်ာင္းတဖက္ ေနႏိုင္ပါမည္။ သို႕ေသာ္ မဟာဘြဲ႕အတြက္ ထိုသို႕ ေက်ာင္းတက္ပါက စာေမးပြဲက်ဖို႕ မ်ားေလသည္။ သည္မွ်ဆိုလွ်င္ ထိုင္းႏိုင္ငံတြင္ ေက်ာင္းေနရန္ႏွင့္ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ ကာလအတြင္း ေနထိုင္ စားေသာက္ သြားလာႏိုင္ရန္ သတင္းအခ်က္အလက္ အေတာ္အသင့္ ျပည့္စံုၿပီဟု ယူဆမိပါသည္။
: , ,
Copy from "Education for Myanmar Youths Blog"